Haydar
Nefsimin þerrinden kurtuldum deme
Günah deryasýna dalan var Haydar
Gönül bu, baðlayýp vursan da geme
Ummadýk bir anda çalan var Haydar
Haklýysan hak ara sakýn ha sinme
Sen sen ol muhannet atýna binme
Her nefes alaný yaþýyor sanma
Diri’ken ayakta ölen var Haydar
Tarttým insanlarý koyup üst üste
Gözler kan çanaðý, yürekler hasta
Ýster tahta otur, istersen posta
Görüp gözetleyen, bilen var Haydar
Ýnsanýn gönlüne madem aþk düþtü
Ferhat aþk uðruna daðlarý deþti
Mecnun, Leyla için çöller dolaþtý
Þimdi sevdalarda yalan var Haydar
Karga sürüsünü yanýnda taþýr
Kartal gökyüzünü yalnýz dolaþýr
Bülbülün aþkýyla gül goncalaþýr
Tomurcuk açmadan solan var Haydar
Hakk’ýn yasasýna uymuyor kimse
Helal lokma ile doymuyor kimse
Mazlumun ahýný duymuyor kimse
Zalimle birlikte olan var Haydar
Vedat Yýlmaz
Elazýð / 2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.