BEDEN DEĞİL, KALP ÜŞÜR
Hastayým, dermaným kalmadý
Bugün hastahaneye gittim
Doktor kan tahliyesine gönderdi
Altý þiþe kan aldýlar bakacaðýz diye
Beni daha da halsiz býraktýlar
Eller, ayaklar buz kesti, tükendim!..
Bayan gel demiþti tahlil sonrasý
Çaldým kapýsýný girdim içeri
Gel gariban, geç otur dedi gülerek
Gelen sonuçlara baktýkça baktý
Senin derdin çok büyük, üþütmüþsün
Kansýz kalmýþsýn, nedendir acep?
Bir þey diyemedim nemli gözlerle
Boynumu büktüm dustum
Söylemezsen derman yok sana
Anlat bana yaþam tarzýný
Dedim ki; O beni bu hale getiren
Üþüyorum, kalbim çok aðrýyor gidiþine...
Ben neyledim ona ki; yüz çevirdi
Ne gecem belli, ne gündüzüm
Kalbim sýzlar, gönlüm hicranda
Kaç gün, ay, yýl geçti gelmedi
Þu garip, mevsimler boyu onu bekledi
Bedenim üþüse ne, asýl yürek üþüyor...
Zafer Direniþ
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.