Nasýl da birden Bir gölge gibi fark ettirmeden Sessizce geçti zaman Nasýl da yavaþça kayboldu her þey O ümit dolu günlerin Ardýndan
Artýk daha da kararýyor gökyüzü Aðaçlar solgun , kuþlarýn kanatlarý yorgun Dolanýp durduruyoruz gözlerimizi Bir odanýn puslu labirentlerinde Ve biliyoruz bizim zamanýmýz Deðil bu zaman .
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hayat1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.