Bekleyen bizdik fakat, geç kalan taraf olduk,
Biz kestirme sorulan, o kimsesiz dik yolduk!
Bir vehim sâyesinde, hor görülüp de solduk,
Gâyrý yolu gösterme, yoldan çýkmayý öðret!
Dinsizin imânsýzla olan münâsebeti,
Ýyi bilmek riyânýn, musalla sohbeti!
Üzerimde kalmasýn, bizde dost icâbeti,
Gâyrý kulu gösterme, kuldan kaçmayý öðret!
Gövdemize yüklü þu çile hayâl deðildi
Kurak nefesimiz de dosta hemhâl deðildi!
Bizi okuyup duymak, gönle mecâl deðildi,
Gâyrý çölü gösterme, çölden geçmeyi öðret!
Biz gündüz yabancýsý, gece aþinâsýyýz,
Adak diye adanmýþ, kurbanlar kýnasýyýz!
Heyhat! Say ki dünyanýn, hayatla zinasýyýz,
Gâyrý kül’ü gösterme, kûlden doðmayý öðret!