ÜZÜLME ey dost, karanlýk geçer, Gözlerindeki buðulu deniz, Bir sabah rüzgarla silinir, Ve sen, yeniden doðan bir güneþ gibi parlarsýn.
Düþler seni sarar, gecenin kollarýnda, Hüzün, sadece bir misafir gibi gelir, Fakat sevgim, bir dað gibi sabýrlýdýr, Her acý rüzgarý, hep geride býrakýr.
Üzülme ey dost, kalbinde bir yara, Zamanýn elinden kayýp giden bir umut olur, Ama unutma ki, her karanlýkta bir ýþýk vardýr, Ve her sonbaharda, Yeni bir bahar gelecektir.
Bir yudum sevda, bir damla gözyaþý, Hayat, seni bazen kýrsa da, Her düþüþte, bir yükseliþ vardýr, Ve sen, her zaman yeniden doðacak bir yýldýzsýn.
Üzülme ey dost, zamanla geçer, Her fýrtýna, sessizce diner, Ve sen, her sabah yeniden doðarsýn, Üzülme, hayat seni bir adým daha büyütür, ALLAH bizimledir...
Sosyal Medyada Paylaşın:
nejat hoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.