Küs

Sen bana bir küserdin…
Küsmesen iyi olurdu ama küserdin iþte
Allah seni inandýrsýn
Yar çekimini yitirirdi dünya denen bu sürgün ülke
Ay güneþe
Gündüz geceye küserdi


Çatýlýnca kaþlarýn
Dururdu zamanýn tik taklarý
Akrep yelkovanýn arasý açýlýr
Aþka olan inancýný kaybederdi þiirler
Özne i mgeye, satýr heceye küserdi


Sen bir küserdin…
Cenaze evine benzerdi Ankara denen bu þehir
Çarþý pazar anýnda siyah giyinirdi
Kim öldü diye sorardým
Kimse beni duymaz, kimse bana cevap vermezdi


Sen ne zaman bana küssen…
Bu þehirde nefes alan herkes bana düþman olurdu
Kýrk yýllýk eþim dostum bile bana küserdi
Buz mavi gözlü Husky köpeðim durduk yere bana hýrlar
Sýrnaþýk munis kedim bana trip atar
Balkonumdaki güvercinler tasý taraðý toplar
Baþka bir balkona göç ederdi


Yalaným varsa ekmek, Mushaf çarpsýn
Sen ne zaman bana küssen
Ben dile sakýz, rakýya meze olurdum
Aðustos da çýð düþerdi üstüme
Gövdesinden kýrýlmýþ o maðrur aðaçlar gibi
Dal budak devrilirdim


Sen bir küserdin…
Bu senin kýyametin diye
Sûr’u tutuþtururdu elime Ýsrafil
Ü f l e r d i m







Sosyal Medyada Paylaşın: