Meçhul Sevgili
Kimse tanýmayacak, hiç bilmeyecek seni.
Ey son yürek yangýným, hep meçhûl kalacaksýn.
Kem gözlerin nazarý, hiç bulmayacak seni.
Gönül köþkümde yalnýz, tek sen yer alacaksýn.
Bir ömrü heba ettim, insanlýk diye diye.
Yalnýz yalnýzlýk kaldý, insanlardan hediye.
Eyvallahým yok artýk, dünyada hiç kimseye.
Arada bir kapýmý, bir tek sen çalacaksýn.
Yasaklý sevdalarýn, idamlýk aþýðýyla.
Daraðacý üstüne, doðan gökkuþaðýyla
Sabahlarý güneþin ilk vuran ýþýðýyla.
Her nefeste içime, yalnýz sen dolacaksýn.
Boþalttýðým kalbimi, bana tekrar döþeten.
Ruhumu bütünüyle, baþtan baþa kuþatan.
Ölsem bile aþkýma, sahip çýkýp yaþatan.
Bedenimden son çýkan, nefes sen olacaksýn.
(Onuncuköylü Ýsmail SIKICIKOÐLU)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.