DUMAN
Böyle sonbaharda duman tutardý þehrin üstünü
Babam siyah paltosuyla sokaðýn köþesini dönerken sigarasýný yakardi
Garip bir türkü çalardý uzaklarda
Gelip bizi yoklardi
Þu daglarin karý eridi ha eriyicek
Tüten soba basimiza dert olurdu
Yolllarda bir gunes açardý öðlene doðru
Sýmsýcak kafeler sinemalar restirontlar hinca hýnç dolu
Elimden abim tutar
Boðazda bir kahveye giderdik
Kadýnlar vardý sigarasini Afilli fillile yakýp
Sevgilisini nin kucaðýna oturan
Kahve önünden beklesen heyacanli
Emekçi burjuva sosyete devrimci hepsi bir arada
Kimi gözler bana bakardý sevimli sevimli
Kahvede soba yanardi dumaný sarardý
Tüm þehri
Kahvede zaman vardý
Kahvede güzel gözler vardý
Babamý unutur
yaslanirdim bir kuytu köþeye
Usulca çaya uzanýr
Zamana sýðýnýr kalabalýða býrakýrdým kendimi
Soba alev alev pranglarimizi gevþetir
Sosyeteye aþýk olurduk
Çýrpýnan yüreðimizin umuduydu
Esip geçen hayeller
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.