VAROŞ ÇOCUĞUYDUM

VAROÞ ÇOCUÐUYDUM

Ne konuþmayý bilir, ne de fikrim olurdu
Kim gülerse yüzüme, ona doðru akardým
Ne duyarsam anamdan, o hep zikrim olurdu
Varoþ çocuðuydum ben melul mahzun bakardým

Senin ile öðrendim okumayý yazmayý
Senin ile öðrendim insan gibi gezmeyi
Senin ile öðrendim tuvallere çizmeyi
Varoþ çocuðuydum ben utangaçtým sakardým

Çýktýn karþýma bir gün , o ne endam o ne göz
Öðrettin hece hece okkalýydý her bir söz
“Hayat girdaptan deniz !“ dedin “bilip öyle yüz!”
Varoþ çocuðuydum ben yürekleri yakardým

Aðzýmdaki diþlerim çürürdü neden bilmem
Türlü türlü hastalýk herkes gülse ben gülmem
Besin nedir, nerdedir ? Arasam onu bulmam
Varoþ çocuðuydum ben gözden yaþý dökerdim

Yoluma ýþýk oldun, karanlýðým bitirdin
Güzeldin öðretmenim , güzellikler getirdin
Gericiliði atýp, bataklýkta batýrdýn
Varoþ çocuðuydum ben, senle özüm yýkardým

Tazecik fidanlarým boy atmadan budanmaz
Koca bir ömür böyle sevdalara adanmaz
Öpeyim ellerinden senin hakkýn ödenmez
Varoþ çocuðuydum ben senle göðe çýkardým

23.11.2024
Tülay Sarýcabaðlý Þimþek
Sosyal Medyada Paylaşın: