Geceleri kuzey kutbu soðukluðu, Aþka özlem býrakýyor titreten donukluðu. Yavrunun anne kucaðýna hasret doyasýya aðladýðý, Poyraz estirir!
“Selamun Aleykum emmi… ”“Nöbet mi tutuyorsun silah elinde?” “Baþýný bükmüþsün, derin derin ne düþünürsün, sigara gezer sakýz gibi dilinde.” “Korkuyla dersin, ya gelirse?” “Kurtlar sürüsü!”
Nesli tükenmeyen kurtlarý bekler, Kurt ki tek olsa ne fark eder? …/Mahzende inler sarhoþ türküler, Aðýlda inleyen korkular!
Erciyes’ten eser, Bozkýrýnda eþkýya ülküler...
Sene on dokuzuncu asýr, Yýkýk, Romalýdan kalma Su kemerinin altýnda Dinlenir eþkýya kýratlarý... Ne dini var ne de imaný, Soyar fakiri, kaçýrýr avratlarý!...
Tandýr baþýnda aðlar yavrucuk, Sütüne muhtaç ananýn! Namus belasýna, Kurt peþinde babalar... Yavru açmýþ, ölecekmiþ, düþünecek hal mi kalmýþ? Kurtarma derdinde ya, kurt yemeden. Okunmadan selâlar, Köy üstüne çökmüþ þeytani kumpaslar...
Þaraplar mahzende kýrýlýr, harami kýzar, Zalim üzüm baðlarýný bozar, Aðýllarda sessizlik, Memleket yer yerinden oynar, tozar!
…/Erciyes eritemedin karlarýný, Sevdiremedin yiðitlerin yarlarýný! Toz toprak içinde kaðnýlar, Düðün dernek yerine matem, Kaynamaz oldu yahniler!
Yoksa ilahi aþk, Sarmýþsa ihanet, üzüm baðlarý, Pekmez yerine yapýnca þarap, Köyü ettiler hýzla harap! O gün bugündür Erciyes’in aký, oldu bakýnca serap, Yapmayýn dedi hesap...
Anne, bana ninni söyle yine, Çýk da mezarýndan!
Saffet Kuramaz, 22.11.2024, Ankara Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.