Deli bir yalnızlık

Deli bir yalnýzlýk

Tutsak etmiþ beni
kollarýma girip iki yandan
acelesi varmýþ gibi çekiþtire çekiþtire
bilmediðim köþelere tenhalara
sürüklüyor beni

durmadan konuþuyor
eksiklerimi sayýp baþýma vura vura
yanlýþlarýmý gözlerime soka soka
dönmek istedikçe daha uzaklara
sürüklüyor beni

baktýrtmýyor mavi gökyüzüne
götürmüyor mavi denizin kýyýsýna
gül koklatmýyor gül bahçelerinde
korkutuyor heybetli daðlardan
cehennemi bir karanlýða
sürüklüyor beni

öyle kalabalýk bir orduyla etrafýmý sarmýþ
dövüþüyor benimle can siperane
her cephede yeniyor beni
bedenim yara bere parça parça
derin bir mutsuzluða
sürüklüyor beni

hasret býrakýyor gün yüzüne
hasret býrakýyor yâr yüzüne
Ýbrahim i ateþler yakýyor Nemrut
göz gözü görmez bir mahþere
sürüklüyor beni

Coþkûnî

Sosyal Medyada Paylaşın: