Ev yaparken kum alýrdýk, Seni dostumuz sanýrdýk. Yýllar yýlý geçtik senden, En çok da buna yanýldýk.
Ýki caný nasýl aldýn, Kocaköy’e hüzün saldýn. Kimseye haber vermedin, Günler günü sessiz kaldýn.
Niyazim sözünün eri, Doldurulmaz artýk yeri. Canýný almak mý lazým, Geçimi alnýnýn teri.
Durmuþ Ali neþemizdi, Kötülük bilmez, temizdi. Niye aldýn sen o caný, Haberi bizleri üzdü.
Göksu nehri, sana küstük, Yollarýný artýk kestik. Üzerine baraj yaptýk, Resmini duvara astýk.
Koca Pýrým yýllar oldu. Bize hatýralar kaldý. Göksu nehri hýrçýn akar. Barborasa orda öldü.
Ömer Tarým 27,11,2024
Ermenak barajý yapýlmadan önce baraj yataðýnda bulunan Göksu nehrinde 24.Nidsn 2003 tarihinde nehirden traktörle geçerken sularýn aniden kabarmasý sonucu Durmuþ Ali Tarým ve Niyazi Tarým hayatýný kaybetti cenazeleri günlerce sonra bulundu. O güzel insanlar anýsýna.
Sosyal Medyada Paylaşın:
kocapırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.