Gitmelerin Alnında Ağlıyor Koca Şehir

ömrüm aðlýyor karanlýðýn sarkacýnda
geniþ pencereden gök’yüzüne bakýnca
yýldýz gülümsemesi oluyor gözlerin
nicedir izlemiyorum
yaðmur yaðmur yüreðime damlayan suretini
naftalin kokulu cümlelerle yýkýyorum
ayrýlýðýn merasimini
düþünüyorum da
sustuðum
yorulduðum
durulduðum
ne varsa
dökülüyor mavi kýyýlara
aðýz boþluðana yerleþen
bir türküyle uðurluyorum seni
gitme saatin gelince de
gecenin ayaklarýna yapýþýyorum
nefes aralýðýnda kal diye

NE OLUR GÝTME
Ýçimin huzurlu þehri

Sosyal Medyada Paylaşın: