Sustuklarımı Duy

Vedalar soðuk olur doðru
Ama ben ayazda kalmýþ bir gönlün kimsesizliðini yaþadým sende.
Þimdi hangi elveda var ki
Yaþarken diri diri topraða gömsün beni?
Ben; sen varken, yanýmdayken, ruhumdayken Yokluðunla terbiye edildim günbegün
Þimdi hangi soðuk beni üþütecek?

Gölgen bile terk edip gitti beni,
Ben benimle kaldým
Ama öylesine sen olmuþum, senin olmuþum ki
Ben þimdi bana yetemiyorum!
Gülüþüm, hani o çok sevdiðin gülüþüm;
Saydým yokluðunu inan,
O gün bugündür gülemiyorum.

Affedemiyorum seni
Ama rüyamda görsem hýçkýrýklarla gülüp, Kahkahalarla aðlayacaðým biliyorum. Rüyamda bile terk ettin beni,
Söyle bu kadar mý nefret ediyorsun benden?

Kalemim acýmasýz,
Yazýlarým vedan gibi soðuk!
Ama sana daha önce söylemiþtim;
"Seni yazýlarýmda idam edeceðim!" diye,
Daha da kan damlayacak kalemimden,
Caným yandýkça; dinmiyor öfkem,
Dinmiyor sol tarafýmda ki aðrý.
Oysa kalemimi kýrýp atardým ben,
Senin canýný yakýyor diye,
Oysa her þeye razýydým ben seninle...

Biliyor musun?
Gittiðin gün, beni soðuk bir odaya kapattýlar, Kimsesiz ve yapayalnýzdým.
Þifresini sadece benim bildiðim bir kapýyý üstüme kapattýlar.
Hâlâ o þifre benim herþeyim.
Kimse bilmiyor kalbimin þifresi olduðunu,
Sen hariç!
Hani yere göðe koyamadýðýn
Seni bir elvedaya sýðdýrýrmýþ ya,
Serçe parmaðýyla bir aþk inþa edenim
Sana bir ömür boyu unutmak ve unutulmak borcum olsun!
Sen daha kaç kez, "ELVEDA" diyebilirsin ki bana?

Seda Özlem Baþpýnar
Sosyal Medyada Paylaşın: