Doğumdan ölüme insanoğlu!

insanoðlu þu yalan Dünya ya geldiðinde...
Yeni açmýþ gonca güle benzer misali...
Yeni kýrký çýkmýþ
Ana kuzusu sanki...
Yeni kalaylanmýþ kaba benzer...
Dokuz aylýkken, Ýlkbahar rüzgarý gibi baþlar bir hýþim ile emeklemeye...
Bir yaþýnda tanýr, ana ve babayý...
Üç yaþýnda bakýnýr etrafýna...
Yedisin de takilýr çevresine...
El sürülmemiþ ham nara benzer!
Ders almaya baþlar hayatdan!
Dokuz yaþýna varýnca!
Güven gelir, aklý sýraca, kendine...
Býyýklarý terleyip on ikisine gelince!
Yiðit olup on beþine deðince!
Ýlkbaharda çiçek açmýþ dala benzer!
Onsekizin de dallanýr, budaklanýr!
Yirmisin de gövdesi kalýnlaþýr, deli gibi akar kaný!
Ne korku bilir, ne de, ölüm gözünü korkutur!
Adý olur delikanlý!
Sesi kalýnlaþýr!
Sakalý gürleþir!
Bedeni güçlenir!
Kafasýna koyduðu bütün iþi bir bir bitirir!
Otuzun da öz güveni ile cevap yetiþtirir!
Kýrk yaþýn da, aklýný baþýna alýr!
Baþý iki eli arasýnda olduðu yere oturur!
Kýrk beþinde kiilo alýr...
Bedeni çift katlýl balkona benzer!
Ellisinde kara sakalla aklar düþer, beyazlar!
Altmýþýn da vücutdu arýza verir!
Kalbi kederlenir! Yetmiþin de, aklý azalýr!
Son bahar ile sararmýþ yapraða benzer!
Yetmiþ beþin de ilik, kemik sýzýlar
Seksenin de vucüdu bozulur!
Doksanýn da derman kalmaz, baston ile üç ayak gezinir!
Doksan beþinde Ýçi çürük koza benzer!
Yüz yaþýnda diþ dökülür, saç dökülür, vucüt dökülür!
Azrail gelir eser insanoðlunu, bir yaprak misali, savurur uzaklara!
Sonun da uçup giden toza benzer!
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın: