Bir cumartesi akşamı

Hiç üþümüyorum artýk
Ýçimde ki ateþ yüreðimde ki kor
Öyle soðuk ve derinde ki
Ne duygularýma hükmedebiliyorum
Nede kelimelerime yön verebiliyor
Kör karanlýk sayýyorum geceleri
Hiç bir anlam yüklemeden
Ve hiç bir soru sormadan kýsýk sesle
Sanki hepsi bir cumartesi akþamý
Varlýðýnla yokluðun incecik arasý
Kýzmýyorum sana ayýplamýyorum da
Sadece düþünüyorum derin demleri
Bu son diyorum bazen bu son
ne rüyalarým da olacak artýk
Ne þiirlerim de nede þarkýlarým da
Deyip duruyorum her saat baþý
Fakat olmuyor ne çaredir ki
Baþladýðým noktaya geri dönüyorum
Ýstesem de aðlayamýyor
Kin desem kusamýyor
Hýrs desem körelmiyor ki
Sevda dediðin nasýl bir yara
Nasýl bir zehir nasýl bir nefret ki
Ýnsaný kafessiz bir mahkum
Hedefsiz bir ok ve
Hikâyesi anlamsýz bir yazar gibi
Ýtiyor yüreðimi uçurumdan aþþaðý
Ve pes ediyor kalbim
Durmak pahasýna bile
Seni hala çok seviyor.....

Sosyal Medyada Paylaşın: