Müebbet Aşk !
Uykularým da kaçtý, sen gidince ardýndan.
Ne kadar çaðýrsam da geriye gelmiyorlar.
Gözlerim sürgün yemiþ, ayrý kalmýþ yurdundan.
Gözlerinin içinde kaybolup gülmüyorlar.
Hesaba çektim bir bir, âh ettim yýllarýma.
Geceler yýldýz deðil, gam döktü yollarýma.
Gel anlat gittiðini, boþ kalan kollarýma.
Hala seni arýyor, nerdesin bilmiyorlar.
Kaç bahar geldi geçti, yenilendi yeryüzü.
Benim bahtýma düþen, hep kurak bir çöl yazý.
Keþke bende kalsaydý, hayalinin birazý.
Gözyaþlarým gönlümden, hasreti silmiyorlar.
Yokluðun ruhumdaki sýzý veren kýrýk ok.
Senin gönlünden baþka, gidecek bir yerim yok.
Çok özledim Ayyüzlüm, bir bilsen ne kadar çok.
Aþkýn bende müebbet, ölmeden salmýyorlar.
(Onuncuköylü Ýsmail SIKICIKOÐLU)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.