DÜĞÜN VAR

Akrabalar akbabalar komþular,
Pazar günü bizim evde düðün var…
Bal kaymaklar limoniler turþular,
Pazar günü bizim evde düðün var…

Çift bilezik yarým çeyrek taktýðým,
Yollarýna su misali aktýðým,
Candýr diye gözüm gibi baktýðým,
Pazar günü bizim evde düðün var…

Bol günümde baþköþede yatanlar,
Saðda solda dost havasý atanlar,
Köþe olan þiþe vuran batanlar,
Pazar günü bizim evde düðün var…

Tam yedi kez davetini aldýðým,
Hasta olsam ev hanemi saldýðým,
Dar gününde hemen kapý çaldýðým,
Pazar günü bizim evde düðün var…

Daðlar taþlar uzak yolu aþanlar,
Her düðünde ilkin bana koþanlar,
Ben yaðdýkça göbek atýp coþanlar,
Pazar günü bizim evde düðün var…

Sabah akþam özel sofra serdiðim,
Ellerimle renk renk güller derdiðim,
Can bildiðim deðer emek verdiðim,
Pazar günü bizim evde düðün var…

Kara günde yanlarýnda bittiðim,
Dostluk için ölümlere gittiðim,
Çýkarýmý bir kenara yittiðim,
Pazar günü bizim evde düðün var…

Oðlum Mehmet aþtý tahsil daðýný,
Geçti yýllar buldu gençlik çaðýný,
Sevdiðiyle kýydý nikâh baðýný,
Pazar günü bizim evde düðün var…

Ýstediðim ne takýdýr ne para,
Dost arýyor mutlu günde fukara,
Vaktin varsa uðra bize bir ara,
Pazar günü bizim evde düðün var…

Cantekin der; gönül döktü derdini,
Kadýn erkek arar oldum merdini,
Sevemedim bol günlerin ferdini,
Pazar günü bizim evde düðün var…

Sosyal Medyada Paylaşın: