Feryat

Feryat

Gecenin koynunda yankýlanýr sesim,
Yýldýzlar þahit, dert ortaðým ay.
Çýðlýklar içimde bir kervan misali,
Her adýmda bir yara, her durakta fay.

Feryadým yüksektir, duyar mý bir kalp?
Yürekler taþ olmuþ, sevgi suskun.
Zaman akýp gider, derman vermez,
Sessizlik içinde yankýlanýr ruhum.

Gökyüzüne savrulur hüzünlü ahlar,
Rüzgar taþýr sözlerimi bilinmez ufka.
Yakarýþým çaresiz, elimden kayar,
Hayat bir girdap, dönüp durur sonsuz halka.

Ah feryat, en sadýk dostum,
Beni duyan tek ses, yalnýzlýk kuytum.
Bir gün gelir de diner mi bu hüzün?
Yoksa ben, feryadýmla yiter miyim?
Sosyal Medyada Paylaşın: