Gecenin gölgesinde yürümek, sonsuzluða yürümek ister insan... Rüzgâra kanat çýrparak. Yürüdükçe hýzlanýr adýmlarým. Hýzlandýkça dökülür tek tek aklýmýn kývrýmlarýnda gizlenen tüm kelimeler ve uyanýr uyuþmuþ olan zihnim.
Zemheri kalabalýklarda titrek üþüyen yüreðinizi taþ, kuþ, yer, gök anlar da, insanoðlu anlamaz haliyet-i ruhiyetimden...
Her karanlýðýn sonunda bir ýþýk belirir iþte o an aydýnlanýrým! Canýmý incitmenize izin verebilirim, Canýmýn derkenarýna koyduklarým, lâkin ruhumu asla incitemezsiniz... Çünkü ördüðüm duvarlarýmý aþamazsýnýz.
Radiye DÝRÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Radiye Diri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.