AYAZ VURMUŞ GÖNÜLLERİ
Mukayese yapmaya bile gerek kalmadý
Iþýðý sönmüþ neþe veren güneþlerin
Ne eller öyle sýcak artýk ne gülüþlerin
Bir de boyayýn haki renkten tüm yüzleri
Mahmeke duvarlarýndan geri de kalmadý.
Bilmem hangi soysuz duruþlardan oldu bu
Nasýl da yüzdeki tebessümleri korkuttu
Bir ben edasýyla muktedirim sanan egolar
Umarým gün geldiðinde fýrtýnalarla çabalar.
Memleketimin insanlarýnýn sabahý çalýndý
Kime ne dediysek ürperdi ve çarçabuk alýndý
Hani biribirimize tolerans gösterdiðimiz gün
Ýçteki hainlerin hissiyatýmýzý yýkýþlarý gibi
Dilerim ki onlarýn da þafaðý doðmasýn ebedi.
Ne þarkýlar veriyor avuntuyu ne de kuþlar
Erken saatlerde sokaðý inletmiyor artýk
Ekmeðinin peþindeydi simitçi ve hurdacýlar.
Aynaya bakmayalý çarçabuk da geçmiþ yýllar
Biz mi küstük hayata yoksa o mu dargýndýr bize
Üç beþ edep noksaný çakal sürüsünün kemliði
Ver etti harlý ateþi , söndürdü içteki neþeyi.
Bir selam vermeye korkarýz, tepkiler muallak
Hayaller kalktý rafa, duygularsa tepetaklak
Bir efsunlu hal midir þu huzur denilen þey
Tüm kaosu özetler ustanýn nefesinden bir ney.
Hey gidileri neden bitmez ki þu hayatýn
Gece karanlýktý zaten, gündüzü de karartýn
Oldu alacak almayalým nefes, zincirlensin heves
Her þeye ulaþýlabiliriyle hayat ne de çirkinmiþ pes.
Varsýn buz tutsun; yeþil, dað, deniz ve yaylalar
Kaale almadan duruþlarda eminim bir ýþýk var
Hep ziyan mý olsun varlýk denenler yoksunluða
Bunca serzeniþ at gitsin bahçende ötsün bülbül
Ayaz vurmuþ gönüllerin ihtiyacýdýr bir gül.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.