Kayboldum

adým neydi
nerden geldim
nereye gidiyorum
ne biriktirdim
neyi tükettim
kaç gün yaþadým
hangi daðlarý aþtým
daðýldým
her tanýþtýðým
alýnca bir ýsýrýk
yeter diyorum
beyinsiz kaldým artýk

þaþkýn ve kimsesizce
acemi adýmlarýmýn yumaðýný
sarýyorum kendimce
gel gel yitirdiðim aklým
çamurlara bulanmýþ fikrim
içinden hýzlý tren vagonlarý geçmiþ
deþilen kalbim
yalansýz bir dünya hayaline uzanan
adý tembele çýkmýþ zavallý gözüm
tadý damaðýmda
hatýra mahzenime saklanmýþ
mis kokulu bir salkým üzüm

kimim ben
duysun biri söylesin
dayanýlmaz ýzdýrap bu tarifi yok
içimde bir çocuk
salya sümük
çölün ortasýnda
kendi kanýný içiyor
gel artýk kendiliðimin diðer yarýsý
dinmiyor varlýðýmýn çoðalan sancýsý

bir toparlayabilseydim daðýlan hayatýmý
geri alabilseydim eðer can parçalarýmý
derdim ki þuyum buyum falancayým
kendi kendimi hedefliyor okum ve yayým
diyorum ki biraz da ben
biraz da ben kanatayým
aksýn içimdeki cerahat boþalsýn
ruh dehlizlerimden oluk oluk
ne olur terk etsin gitsin beni kurtulayým

karþýma otur þöyle ey kendim
bir zamanlar sandým ki ben sendim
güvendim inandým peþine düþtüm
sen ise baþkalarýnýn peþine düþtün
gel gel terk ettiðin yetmez mi ellerimi
sen bari yanlýþ anlama yürekten sözlerimi
içimin aynasýdýr o sözler
hangi sahte söz söyleyenin kötülüðünü gizler
her kelime anlatýr sahibinin gerçek karakterini
býrakýr söylenenin yüreðine çok derin izler

kayboldum
bir hýrçýn denizde sürüklenen tekneyim
belki de doðdum doðalý gurbetteyim
karaya vursun bedenim
martýlar yesin beni
kalmasýn bir nebze bile iþe yaramayan kýrýntým
zehirlemiþti yýllar yýlý laflar lafý güzaflar gaflar sinemi
tuzlu su temizlesin ruhumun bütün kirlerini...






Gülhan Çeliktaþ





Sosyal Medyada Paylaşın: