bu son veda bu son mektup
hüzün keder ve hasretine damla damla dökülen
gözyaþlarýmla yazýyorum sana
her damlasýnda sen varsýn
belki okumayacaksýn atacaksýn bir kenara
belki yýrtýp atacaksýn...
lakin ben aldanmýþ yanmýþ yakýlmýþ yüreðimiden
sana olan isyanýný haykýracðým..
oysa herþey.
Tatlý Bir merhabayla baþlamýþtý
seni kaderime yazmýþtým..
sebepsiz...anlamsýz...
acýmasýz veda ediþinle ýþýðým söndü
Dur, açma sakýn kapýyý, diyemedim
Artýk elinde sadece valizin olmayacak
ciðerlerime çektiðim üç beþ nefeside alýp gideceksin....
Geceyi soðutan,
Geceyi ayaza kesen
Ürperten saatler býraktýn bana...
ve ..bir köz düþtü TA ÞURAMA yüreðime
Hayatýn girdabýnda
Annesiz kalmýþ bebek gibi,
Tutamadým düþlerimi ..
Elveda hayallerim,umutlarým
bu gidiþin matemi aðýr gelir bana
Öyle bitti demekle bitmiyor
fýrtýnalar rüzgarlar Can yakar
gazel gibi savruluyordum
umudum düþtü dalýndan
Hasretini, demir pýrangalarla
yüreðime hapsedip düþtüm yollara
nereye gitsem
Çilelerim baðlanmýþ kördüðümle,
Yüreðim yangýn yeri,
yanýk yanýk çýðlýk çýðlýk avaz avaz
Hasretimin ahýnda sen varsýn
sonbahar rüzgarlarý gibiydin
Son kez esiyordun saçlarýmla
Gecenin koynunda
ellerimi çözüp tenden af dileyip yüreðimden
bir meçhule yürüyor dermansýz ayaklarým,
umutsuz ve çaresiz
halbuki Düþlerim vardý maviye bakan
þimdi Yoksun iþte
Elimi tutacak biri yok,
içim kanadý... boynum büküldü..
Zaman durdu. Kaným dondu,
Mezarým olur yokluðun
býrak yokluðun kalsýn.bari....
duyarsýn üzerine gazete örtülmüþ
bir ceset bulundu filanca parkta sokata ..
benim için üzülme....
bu son veda bu son mektup ..
sana ve mavi düþlerime....
elvada....elvada....
yýlmaz bülbül (divane)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.