Tutkunum
Düþünme bile hiç unutur muyum
Aldýðým nefesim gibi tutkunum
Dilimle kendimi avutur muyum
Ebedi adresim gibi tutkunum
Iþýðýn nurunla gönlüm yakansýn
Sevdam þarký türkü olup okunsun
Her anýmda bana sen en yakýnsýn
Kalbimdeki resim gibi tutkunum
Güzelim baþýný eðip üzülme
Bilirsin severim mahçup ezilme
Allar giyin þaldýr deyip bozulma
Ýpek libas süsüm gibi tutkunum
Beni benden ettin düþürdün aþka
Kendin ile özdeþ, ettin bambaþka
Evveline dönüp ,zamanýn keþke
Ömrüm bahar mevsim gibi tutkunum
Kýskanma duyduðun sözler de beni
Gönlüm düþmez yâd’a izler de beni
Boþ ver tanýsýnlar sazlarda beni
Yüzülmüþ bir Nesim(i), gibi tutkunum
Zaten ceza aldým evvel celbimde
Sanki mahpus ettin kendi kalbimde
Baþka fotoðraf yok benim albümde
Anýldýðým isim gibi tutkunum
Vuslatýmýza yol, çetin ýraktý
Seninle her lahzam izler býraktý,
Varlýðýn hayalim en son duraktý
Yaþadýðým hissim gibi tutkunum
Nurettin Akdeniz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.