solgun serencam

Sarý ve Yeþil’in eþsiz güzelliði
Bir bedene sarýlan iki can gibi
Her canlýnýn diriliþi ölümle baþlar
Sonsuzluk iklimine uzanan bir hikaye gibi
Herkes bu kervanýn mutlak yolcusu
Ýnsana ürküntü verse de ölüm korkusu
Gerçek ve ebedi hayatýn sýnav sorgusu
Baþýboþ yaratýlmadýðýmýzýn ince vurgusu
Ölüm; gerçek aleme açýlan gizemli kapý
Bu dünya’da sýnavla kazanýlan tapu
Yapraklar,gömlek deðiþtirir gibi düþen yapraklar
Benzi sararmýþ yerlerde yüzleri solgun
Herkesi baðrýna basan kara topraklar
Aðlamaksý bir halde gözleri dolgun
Deðiþendir mevsimidir elbet kökü saðlam
Nizamý Alem ülküsüdür savunduðum davam
Yapraklar,yeniden açmak üzere düþen yapraklar
Bir diriliþ öyküsünün serencamýnda
Gün gelir insan da düþer kara topraða
Ama hiç kimse deðil bunun farkýnda?
Güzel ölüm davamýzdýr þerefli bir hayatýn
Ölümsüz bir eser býrak anýlsýn adýn
Ýnsan,öleceðini bildiði halde aldýrýþ etmeyen
Dünya’da niçin yaþadýðýnýn farkýnda deðil
Ne ahiret kaygýsý var ne bir hazýrlýk
Bohem hayatý esprisinde fevkinde deðil
Baktým aynaya çoðalýyor saçlarda beyazlar
Her gün yaklaþýyoruz o ana,adým adým azar azar.
#yusuf
Sosyal Medyada Paylaşın: