bir çocuðun gözlerinin içine girerek
seyredilmeli peygamber
çocuksu bir saflýðýn göðünde yükselen
bir yýldýz gibi
parlamalý peygamberlik nuru
enfüsi serüvenler
iç yolculuklar
müslümanlarýn üzerine yaðmalý
o derin sessizlik usulca yýrtýlmalý
o puslu çerçeve kýrýlmalý
karanlýk kanatýlmalý en kara yerinden
vahyin iniþi ekseninde
akmalý nebevi hayat
içsel aksiyonlarla örülü
sözün insanlýða iniþinin
ilk ve en rahmet çalkantýsýyla yaþanmalý nebi
o kelamýn sofrasýný bekleyen kalbi açlýðýn
ruhi susamýþlýðýn heyecaný
peygamberin sözünden okunmalý
yoksa
vahiyle dirilen, vahiyle yoðrulan
o gerçek peygamberin yerinde yeller eser
nebiden mahrum ,kaybedenlerden oluruz
vahyin akýþýný kenarda býrakan
savrulmuþ zamanlar yaþatýrlar bize
sanki peygamber
onca iþlerinin arasýnda
part-time bir görevi yapýyormuþ gibi
hiç beklemeden, hiç özlemeden, hiç sevinmeden
hiç etkilenmeden ve hiç muhabbete girmeden
vahiy alýyormuþ gibi olur
yokluðun koynunda
yokluðundan bile habersiz
silinip gitmek üzereyken
hatta silinmeye bile gerek duymayan
siliklik içindeyken
var edildin
can verildi tenine
nefes verildi cesedine
bir insan yüzüyle süzüldün alemin eþiðinden içeriye
hayat sahibi kýlýndýn
Ýnsan olman irade edildi
sadece insanlarýn çaðrýldýðý
eþsiz bir ziyafete buyur edildin
varsýn, hayattasýn ve insansýn
varlýðýn isimsiz bir taþ kadar kalabilirdi
üzerine basýlýp geçilebilirdi mesela
kalbin olmazdý
aðlayacak bir gözün bile olmazdý
hiç yoktan hayat verildi tenine
bir daðýn adý konmamýþ bir yamacýnda
yalnýz yaþayan bir aðacýnki kadar olabilirdin
hiç ummadýðýn halde
insanlýk üflendi çamuruna
insan oldun diyelim
bir olan Rabbe,
kul olmanýn sonsuz güveninden
her þeyin sahibine muhatap kýlýnmanýn
eþsiz ayrýcalýðýndan yoksun olabilirdin
yanýp yakýlmýþ bir aðacýn kömürleþmiþ dallarýný
köklerini bir arada tutmakla
teselli devþirmeye çalýþmasý gibi
kaybettiklerini kaybettiðinin farkýnda olmayan
yitirdiklerinin eksikliðini çekmeyen
acý bir inançsýzlýðýn ortasýnda
kývranýyor olabilirdin
redfer