Dalmýþ sokakta esrarlý bir uykuya. Elbisesi çamurlu kirli boydan boya. Ýsyan ediyor hep günleri saya saya. Yüzü buz gibi olmuþ çýkmýþtýr ateþi,
Aç yatanlar var sahipsiz sokaklarda. Onlar yatmak ister sýcak bir kucakta. Gözleri yok villalarda nede lüks yatta., Anadolu yoksullarýn bir fakir çocuðu.
Kulaðýmdan gitmiyor hiç emekçi sesi. Sokak çilekeþlerin yalnýzlarýn annesi. Yoksulluk yok etmiþ gözlerdeki hevesi. Bu zavallýlarda yaþayan bir insandýr.
Fehmi. Nice yetimleri görmüþ taþ kemerler. Hep yanýp söner bu arýzalý fenerler. Hiç sormazlar bu çocuklar ne yerler. Bunlarýn acýsýný bu köpekler iþitsin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fehmi Tazegül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.