Bir vefasýz sevdaya tutuldum hasb’el kader,
Visâlden epey noksan firaktan eyn’el mefer.
Hayalim arzdan yüce, halim esfel safilin,
Yer kaydý, gök aðladý, söndü gözümdeki fer!
Ne gün doðar ne de ay, her yanýmda teessür,
Ev zannýyla tabutta geçip gidiyor ömür..
Günbegün soluyorum, haberi yok zalimin,
Ben gökyüzünde esir, o kafeslerde özgür!
Gönül ne denli arzu etse de derya deniz,
Bir bardak suda ölmek sadece bana hâiz!
Henüz otuzlarýnda, yüz yaþýna denk halim;
Sen, ben, bir yuva dedi, fakat diyemedi biz.