EŞKİYALAR
Kýrmýzý ýþýkta geçti araba,
Ortaðýmýz oldu artýk maraba
Sarhoþ son kuruþu verdi þaraba,
Eþkiyalar kapýmýza dayandý.
Leyleði havada gördü hödükler
Ötmez oldu öten eski düdükler
Bize kurþun sýktý yolda güdükler,
Eþkiyalar kapýmýza dayandý.
Narýn ortasýnda çekirdek yoktu
Hakim karþýsýnda suçlular çoktu
Arkamýzdan vuran bizden bir oktu,
Eþkiyalar kapýmýza dayandý.
Hýrsýz dediðimiz baþa taç oldu
Mazlumun Anasý saçýný yoldu
Gözümüze yine çok yaþlar doldu,
Eþkiyalar kapýmýza dayandý.
Þehirler su döktü kurumuþ çöle
Kazlar gelmez oldu bulanýk göle
Bülbüller konmuyor bahçede güle,
Eþkiyalar kapýmýza dayandý.
DOÐANAY’ým darda kaldý dediler
Haramiler haram malý yediler
Dergahta toplandý üçler yediler,
Eþkiyalar kapýmýza dayandý.
Kemal DOÐANAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.