Sokak lambalarý sönerken, sessizlikte adýn, Bir hüzün dalgasý sarar, boþ kalan yaným, Süleymaniye’den iner bir ah yankýlanýr, Gözlerimde bir Ýstanbul, sensiz kaybolan an. Bir vapur düdüðü uzaktan, hatýrlatýr vedayý, Ya benimle Ýstanbul, ya da bensiz aðlasýn ay.
Bu þehri seninle sevdim, her taþýna adýný kazýdým, Eyüp’ün rüzgârýnda saçlarýnýn kokusunu duydum, Bir ezan sesi ile, içimde yanký bulan duam, Kalbimde hala bir ümit, senden yana kalan. Bir ýþýk yanar ufukta, sen mi geldin ey sevgili? Ya benimle Ýstanbul, ya da bensiz dertli bir deli.
sevgi denizi
Sosyal Medyada Paylaşın:
nejat hoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.