Kahrolasý sistemin kýrýlmaz diþlisiyiz
Makineleþtik dostum âlem ile döneriz
Pek sýradan deðiliz, diþlinin aþlýsýyýz
Makineleþtik dostum, pas tuttukça söneriz
Kurulmuþ robot gibi her güne sabah erken
Ayakta uyuyoruz otobüste giderken
Yüzüne dolan hüzün sana hala kaderken
Makineleþtik dostum derdi nasýl yeneriz
Okumak yok, yazmak yok, göz gördüðünü tanýr
Eloðlu ne verirse hayatý öyle sanýr
Duyduðu her bir söze doðru diye inanýr
Makineleþtik dostum her bir söze kanarýz
Hiç kimse göstermiyor öðrenmek için çaba
Kibarlýk rafa kalkmýþ, söylenen sözler kaba
Ýnsanlýk sorun deðil, tek isteði araba
Makineleþtik dostum sanma artýk feneriz
Dostun baþarýsýyla asla övünmüyoruz
Komþunun sevinciyle artýk sevinmiyoruz
Vatana saldýrsalar, içten dövünmüyoruz
Makineleþtik dostum dünü mumla anarýz
Topraðý zayýf tutar neslinin pürçekleri
Hayal ürünü olmuþ insanlýk ölçekleri
Önümüzde dururken yaþamýn gerçekleri
Makineleþtik dostum içten içe yanarýz
13.10.2008/Samsun
Ýbrahim COÞAR
NOT: Yunus ÇETKÝN’ in makineleþtik þiirine naziredir.