Düştüğün Zaman
Bir zamanlar halin vaktin yerinde
Evin en güzel köþesi senindi
Bir dediðin iki edilmez
Sýrttýn yere gelemezdi
Hiç kimseyi üzmez
Herkesin derdine koþardýn
Telefonlarýn susmak bilmez
Hayýr demesini bilmezdin
Düþtüðün zaman anlarsýn
Hayatýn ne kadar zalim olduðunu
Çýkar ve menfaat üzerine kurulduðu
Saltanatýnýn birden yok olduðunu
Evinin içine sýðmazsýn dar gelir
Mülteci olursun sözler aðýr gelir
köþen elinden gider geri gelmez
En önemlisi sana saygýnlýk göstermez
Düþmeden önce yanýnda eksik olmayan
Dostlarýn yanýnda hiç olmadýðýný
Seni o girdabýn içinde yalnýz býraktýklarýný
Çýrpýndýkça feryadýn sessiz kaldýðýný
Çok inandýðýn ve güvendiðin
Onlar için göðsünü siper ettiðin
Dað gibi gördüðün ve sýrtýný yasladýðýn
Dostlarým dediðin sýrtýndan vururlar
Yüreðin aðýr yara alýr dünyan kararýr
Dipsiz bir kuyuya düþer çaresiz kalýr
Tüm yaþanmýþlýklarýn gözünün önünde yer alýr
Düþündükçe nefesin kesilir boðazýn düðümlenir
Göðüs kafesin her gün yavaþ yavaþ daralýr
Karanlýðýn içinde kimsesiz bir yetim gibi kalýr
Suskunluða gömülür sessiz sesiz aðlarsýn
Canýn bedene sýðmaz kederinden kahrolursun
Düþtüðünde ne iþin kalýr ne de aþýn,
Kalýr gözlerinde sadece kanlý yaþýn
Her damla kalbini deler yüreðini yakar
Bu zalim hayat düþündükçe seni kanser eder.
Kimseye el açmazsýn onurunla kalýrsýn
Kuru ekmeðe muhtaç kalýr geceleri aç uyursun
Gizlice kahve önlerinde titrek ellerinle
Aldýðýn sigara izmaritleri sayýsýný unuttursun
Hayata karþý bir ümidin kalmaz
Yaþamak içinde bir sebebin kalmaz
Her gece Allah’a dua edersin
Azrail’in gelip canýný almasýný istersin
Ey dost bildiklerim unutmayýn
Yaþadýðýnýz sürece
Karþýna ne çýkar bilinmez
Sahte yüzle dostluklar edinmez
Hayat hep iniþli çýkýþlýdýr
kimi düþer kimi kalkar
Kimi toprak alýr,
kimini ise toprak alýr
Bu dünyada fani dünya
Kimseye kalmaz bu rüya
Günü gelir herkesi alýr yanýna
Kimi sevabýyla kimini ise günahýyla
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şair Veysel Sari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.