Fe
Hüsran
....... HÜSRAN......
Bu bahar açar mý çayýr çiçekleri
Uður getirir mi uður böcekleri
Karanlýkta kayboldu gelecekleri
Filizleri çöl rüzgarýyla kavruldu
Eyvah, dalýnda solacak gonca güller
Küsmüþler, ötmeyecek þeyda bülbüller
Çaresizce boyun bükecek sümbüller
Umutlar poyraz rüzgarýyla savruldu
Var mý bir beklenti, bir umut ýþýðý
Hasret býktýrýr gözü kara aþýðý
Sarýlamamak kurutur sarmaþýðý
Aþýk yýllardýr beklemekten yoruldu
Aþk, sonunu bilerek ateþe varmak
Yakýþmaz yari yarý yolda býrakmak
Denize ulaþana dek akar ýrmak
Nehirler bile çaðlamadan duruldu
Çektiðin yetti, yüzün gülsün Göksel’im
Bazen deli rüzgar, bazen çoþkun selim
Gözüm yollarda, baðrýmda kaldý elim
Sonu gelmeyen yollar benden soruldu
Hüzün kuþum, gönül tahtýma kuruldu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.