Saatler yine duygularýma durmuþ kirpiklerim nemli, Gül yanaklarým hasret yaðmurlarýyla ýslanýyor, Bir sýcak busenin harýyla aldýrmadan üþüdüðüme, Yad elin birinde baðrým tane tane özlemle doluyor...
Viran halde beyhude dolaþtýðým sahiller kum taneleri neylesin, Þarkýlar þiirler vefasýzlýða yenilmiþe feryadýmý duyurmuyor, Ömrümün bulanýk sellerinde yitip giden huzura muhtaç gençliðimle, Teselli ararým yarýnlardan haber getiecek rüzgarlarýn uðultusunda...
Biliyorum çýkmaz sokaðýn birinde dilimde düþmeyen bu isyanla, Eskimiþ ömrümle baðrýmda kanayan yaraya derman bulmadan, Ecelim yad ellerinde mey kokan nefesimle kuytu bir köþede, Görmeden baharý bir yudum vefayý bu hasretle bu özlemle öleceðim...