Cudi Dağı'nın Yürek Sızısı

Cudi Daðý... gözlerim dalar o uzak diyara,
Taþýnda, topraðýnda bir hüzün yarasý,
Gecenin koyuna saklanmýþ can aðrýsý
Rüzgârýn dokunuþuyla titrer yamaçlarý...

Bir sevda filizlenmiþ taþýn gölgesinde,
Cudi’nin alev almýþ yanmýþ nefesi,
Bir dilber Cudi’ye yalnýzlýða çekilmiþ,
Dilber gülmüþ, Cudi susmuþ, toprak aðlamýþ...

Dilber, ateþ gibi, sarmýþ Cudi’nin taþlarýný,
Gözleri sanki yýldýz, gülüþü çiçeklerin kokusu,
Cudi’yi yeniden doðmuþ gibi hissettirmiþ,
Bu aþkýn büyüsüyle yýkanmýþ Cudi’nin yamaçlarý...

Ama karanlýk bir gece vakti,
Bir boz yýlan sinsice süzülmüþ,
Kýskanmýþ Cudi’yi kapan bu derin aþký,
Zehrini akýtmýþ zehirlemiþ bu Narin Dilberi...

Dilber yere düþmüþ, gözleri kapanmýþ,
Cudi sessiz kalmýþ, titremiþ daðlarý,
Sevda yarasý açýlmýþ kayanýn dibinde,
Bir anda soðumuþ Cudi’nin kalbi, donmuþ sevdasý...

O günden sonra, Cudi’ye hiç gülmemiþ güneþ,
Bulutlar her gün onun semalarýna dolmuþ,
Dilber’in aþký, taþý topraðý Cudi’yi yakmýþ,
Cudi’nin yaþadýðý o acýlar mýh gibi içine saplanmýþ...

Her gelen yolcuya Anlatýr Cudi,
Dilber’in güzelliðini, gözlerindeki o saflýðý,
Ama hiç kimse bilmez onun yaþadýðý acýyý,
Her rüzgarda inler Cudi, sesinde özlem dolu...

Bir yanda sevda, bir yanda ihanet,
Cudi’nin yüreðine kök salmýþ ikisi de,
Bir daðýn yalnýzlýðý, bir dilberin hasreti,
Gömülmüþ tarihin içine, yaþadýðý inlerde...

Cudi, her gece yýldýzlara anlatýr derdini,
Gözlerinden süzülen yaþlar çektiði acýlar,
Ne gelen bir teselli olur, ne de geçen bir merhamet,
Cudi, yalnýz yaþar kendi içinde, üstünden yeller eser...

Zaman geçer, yýllar geçer,
Ama Cudi’nin gönlündeki yara kapanmaz,
Dilber’in hayali dolanýr hayatta eteklerinde,
Her gelen rüzgarla yeniden yanar, yeniden küllerini savurur.

Aþkýn acýsý, ihanetin soðukluðu,
Cudi Daðý’nýn sýrtlarýnda yankýlanýr durur,
Boz yýlanlar bitmez her gün biri baðrýna girer,
Cudi’ye olan aþký ondan baþka kim anlar,
Bu sevdayý asla ayýramaz zehirli boz yýlanlar...

Erol Kekeç/2004 Kadýköy/ÝST

Sosyal Medyada Paylaşın: