...DÜŞMÜŞÜM...

Güldüðümü zannettim, bunca zamandýr
Meðerse, gülünecek hale düþmüþüm
Umutsuz, hayalsiz, bu nasýl yaþamdýr
Kurumuþ yapraðý, çürük dala düþmüþüm...

Izdýrabý, kendime çare sanmýþým
Boþa geçiyor ömrüm, boþa yanmýþým
Kapandým içime, uzak’a dalmýþým
Eser ki Deli poyraz, yele düþmüþüm...

Kanu revan olur, akar göz yaþlarým
Ne den beyaza döndün, siyah saçlarým
Sil baþtan, bir daha der, baþtan baþlarým
Menzile varamadým dile düþmüþüm...

Feryat edip yanmayasýn, deli gönül
Karanlýk bir bahtýmýþ, aldýðýn ödül
Aç topraðýný git, mezarýna gömül
Kurra çektim, azrail ile düþmüþüm...
Servet Akdemir


Sosyal Medyada Paylaşın: