ŞİRİN KIRŞEHİR 2

Ne deniz sahili,ne deli orman ,
Daðlarýn ardýsýn Þirin Kýrþehir.
Baþaklar sarýya çaldýðý zaman,
Bozkýrýn Lordusun þirin Kýrþehir.

Zemheri,nisan’la girer kolkola,
Býçaktýr boraný vermez bir mola.
Yalancý ilkbahar göz kýrpsa bile,
Ýbibik derdisin þirin Kýrþehir.

Çiðdemler bakarken gün ýþýðýna,
Büllbüller kavuþur gül aþýðýna.
Döþenir nebahât boz döþeðine,
Goncada,hardasýn þirin Kýrþehir.

Bir görsen Kaman’ý cevizli baðlar,
Mucur’un yamacý kýnalý daðlar.
Çiçekdað koynunda zâhide aðlar,
Bozlaklar yurdusun þirin Kýrþehir.

Ahi evranýyla, cacabeyiyle,
Aþýk paþa, hacý Bektaþ Veliyle.
Muharrem Ertaþ’ýn sýrma teliyle,
Ben nerde!...ordasýn þirin Kýrþehir.

Ozan ellerinin mihenk taþýsýn,
Neþet üstadýmýn dertli baþýsýn.
Aþk ile vurduðu sazýn döþüsün,
Dilinde zârdasýn þirin Kýrþehir.

Aþýklar Hâlik’i över sözüyle,
Seyrederek âlemi gönül gözüyle.
Kadýný , erkeði, oðlu ,kýzýyla
Gözümde perdesin þirin Kýrþehir.

Ýnsan’ý candan çok, Vataný sever,
Gâm düþse bayraða göðsünü döver.
Üstüne vazife olursa eðer
Askersin, ordusun, þirin Kýrþehir.

Kýrþehir Vataným, kýrdök’tür köyüm,
Pekmez akýllýyým, nöörüyüm huyum.
En zalým hasretim daha ne deyim,
Aha! tam þurdasýn þirin Kýrþehir


Sosyal Medyada Paylaşın: