KAÇAK

denizin koynunda saklý bir istiridye gibi
sürüklenip dururum oradan oraya...
kýyýlarým da oldu benim.
dinlenip soluklandýðým..
sözlerim de oldu konuþtuðum, laf olsun diye.
sussam unutacaktým sanki konuþmayý.
sus’larým da oldu benim,
yüreðimin konuþamadýðý...

her cümlenin boðazýma dizildiði ve
her harfin tek tek tenime battýðýný hissettiðim
sabahý olmayan geceler im de..

sustuðumda intiharým olurdu, konuþsam cinayet.
çarþaf gibi denizlere sarýldýðým da oldu yalnýzlýktan.
üþüdüðüm de.
bazen girdap dolu gecelerim oldu
çektiði beni içine,
uzun uzun aðladýðým
bir çýkýþ aradýðým
bazen de bir deniz anasýnýn gözlerinde aradým teselliyi.
yumuþak,
pudralý bir anne gibi.

renklerim oldu benim,
gelgit zamanlarýmda.
bazen siyaha çalan kýzýllýklarým oldu,
bazen yeþile çaldýðý gözlerimin.
bazen de, cam mavisine döndüðü düþlerimin.
umut dolu...

sormadým hiç kendime,
her þairlerin sorduðu gibi
içimdeki o iflah olmaz,
çamuru hüzünle yoðurulmuþ,
teselli edilemez ve hiç bir þekerin kandýramadýðý
o küçük kýz çocuðuna
sormadým hiç!
’’sen ne renksin bu gün?
sahi sen bugün günlerden hangi renksin?’’
devrik mi yoksa lirik mi,
hey küçüðüm,
sen bu gün günlerden ne haldesin?
aðýt mýsýn
yoksa teselli misin?!

güvenli limanlarým da oldu elbette,
sen gibi, bu gibi
kýyýsýnda çatýþtýðým.

günde en az beþ cinayet, kaç aþk katlettiðimi,
kimse görmedi.
kimse bilmedi.
bilse de, kimse beni ele vermezdi..
bazen fýrlayýverirdim okyanusun derinliklerinden.
akþamcý aþýklara döner,
kaç kadeh tüketirdim þehrin ýþýksýz,
riyakar caddelerinde..
kaç göz göze geliþim olurdu.
onlar bilmezdi.
ben bilirdim !

kaç gece akýverirdim gözbebeklerinden derine
derin derin sohbetler ederdik
ben geçecek derdim.
onlar duymazdý.

Ben yine de þarkýlar fýsýldardým kulaklarýna,
tutardým ellerinden.
öperdim yüreklerinden usulca.
onlar mý?
bu þehrin hüzünlü kadýnlarý.
çaresizliðin bin bir halini yaþamýþ,
kadehlerin dibine vurmuþ,
kendini yudum yudum tüketen kadýnlar.

bir bilseler nasýl da güzeller onlar.
bir inansalar her þeyin üstesinden gelebileceklerine.
ve her þeyin üzerinde olduklarýna.
görseler yüreklerindeki yüceliði.
yýllardýr hayalini kurduðu aþklarýn ta kendileri olduðunu bir anlasalar.
bir bilseler..
ah Tanrým.
bir bilseler benim bildiklerimi.
bir sahip çýksalar hayatlarýna.
böyle viran, böyle suspus olmazdým.

sessiz, yorgun ve aðýr gecelerin birinde ,
kendimi unutup firar etmezdim,
saklandýðým delikten çýkýp,
kurt gibi bir yalnýzlýðýn izini sürmezdim yine.
bu muhteþem þehirde
bu içi acý dolu hikayeleri yazmazdým yine.

kaçak bir suçlu gibi,
her gece gizlenip saklanmazdým ,
bir istiridye kabuðunun içine.

Özlem SABA
www.ozlemsaba.com

Özlem SABA’nýn Þiir Kitaplarý;
Münferit Aþklar,
Aþk Kadýndan Öðrenilir,
Beklenen Sevgiliye,
Hoþ Geldin Sevgilim,
Beni Güzel Uðurla,
Gül Bahçem,
Aþkýmdan Vurdular,
Gül Kurusu Ölümler

Sosyal Medyada Paylaşın: