TANRILARIN SUSKUNLUĞU

Oysa aþk ’a kurban gitmiþti bütün tanrýlar.
Aþk uðrunadýr demiþti bütün yanýlgýmýz.
Yangýnlarýmýz bundan.

Bazen ulaþmak için o ýþýða,
Nefesi kesik koþmaktý,
Bazen de çekilmek,
Korkmak alevlerin kýzýllýðýndan
Belki de, köz olmak gerekliydi bir yangýna...

Bazen,
Yaþama tutunmak için tek þansýmýz olan
Tapýnaklarýn en görkemlisini inþa etmek gerekliydi içimizde.
Ve terk etmek gerekliydi, yüreðimizin kimsesiz ev sahibini.
Örmekti tuðla tuðla mabedimizi.
Tükenmek gerekliydi belki de o aþkla.

Aþksýz ve umutsuz yaþamak.
Lanetlenmekti belki de.
Aforoz edilmekti,
Doðurmak tutkunun babasýz çocuklarýný.

Kendi bedeninden vazgeçmek gibi bir þeydi bu.
Ten almayacaksa aþktan nasibini.
Aþkýn varlýðý ne iþe yarardý ki…

Özün söze küsüþü,
Kabuðuna çekilmesi gibiydi belki þairin aþký.
Ki þairler her çaðda lanetlenmiþlerdi…

Öfkenin susma biçimiydi belki de þiir.
Kabuk hikâyesiydi...

Yoksunluðunu bilmek ve deðiþtirememek kaderini.
Oysa herkes biraz eksikti.
Biraz deli...

Aþk deðildi aklý baþtan alan.
Baþtan çýkan akýldý..

Ve onsuz akýl beslenemezdi,
Ruh aç kalýnca
Bedenini tüketecekti.

Belki de çiçek açamayýþýmýz bundandýr
Bundandý Tanrýlarýn suskunluðu…

Özlem SABA
www.ozlemsaba.com

Özlem SABA’nýn Þiir Kitaplarý;
Münferit Aþklar,
Aþk Kadýndan Öðrenilir,
Beklenen Sevgiliye,
Hoþ Geldin Sevgilim,
Beni Güzel Uðurla,
Gül Bahçem,
Aþkýmdan Vurdular,
Gül Kurusu Ölümler

Sosyal Medyada Paylaşın: