SENİN ŞEHRİN

Benim þehrime yaðmurlar yaðardý.
Kaldýrýmlardan duyulurdu acem çýðlýklar.
Benim þehrimde hüzünlü insanlar da vardý.
Eski bir þehrin, ýssýz steplerinde söylenirdi yanýk türküler.
Çýðlýk çýðlýða dövünürdü rüzgâr.
Biz dans ederdik çýrýlçýplak…

Üþürdük yalnýzlýktan, sarýlýrdýk sýmsýký…

Ýncelip uzayan yollara bakardým sonra.
Dalar giderdi gözlerim.
Her yol sana çýkardý…

Sorardým ara ara kendime.
Sahi, nasýldý senin þehrinin sokaklarý?
Hiç yürüyememiþtik uzun uzun,
Konuþamamýþtýk.
Kahverengi aðaç gövdesine benzeyen gözlerinde,
Kaç sincap seviþirdi eskiden.
Ve toprak kokusunu anýmsatýrdý saçlarýn.
Ellerin boya kokardý.
Unutmadým, unutamadým hala...

Hepsinden çektim içime bu sabah,
Yumdum gözlerimi, katre katre tenini.

Bir huzur, bir huzur aldý beni içine.
Bir uyku, bir uyku aktý gözlerimden,
Sanki asýrlar geçti.

Sen bilmezdin…

Senin þehrinden her sabah,
Güneþi sürüklerdim ellerimle.
Isýtýrdým donmuþ yüreðimi.
Sen bilmezdin.

Ama ben seni bilirdim seni.
Çünkü hep benimleydin...

Özlem SABA
www.ozlemsaba.com

Özlem SABA’nýn Þiir Kitaplarý;
Münferit Aþklar,
Aþk Kadýndan Öðrenilir,
Beklenen Sevgiliye,
Hoþ Geldin Sevgilim,
Beni Güzel Uðurla,
Gül Bahçem,
Aþkýmdan Vurdular,
Gül Kurusu Ölümler

Sosyal Medyada Paylaşın: