MEĞRİ IV

Açma goncalarýný her baharda Meðri’m,
Kýrýlýrsýn!
Bir yaðmur gibi ipil ipil düþtüðümde tenine,
Sarsýn da kordan kýzýl güllerin her yanýmý,
Bir daha býrakmasýn…

Begonvil kokulu bahçelerinde tüneyen kuþ
ben olayým.
Yapraklarýnda gezinen, týrtýl da.

Sen benim nihayetimsin Meðri’m.
Hasretimin bittiði yer!
Aklýmýn durduðu,
Fikrimin ince ince elendiði toprak…

Daðlarýnda kaybolup
Kýyýlarýnda kendimi bulduðum derya…

Yýldýzlarýn firar gecelerinden birinde,
Dolansam bir ay gibi tepelerinde.

Rüzgârýndan, güneþine,
Girip de bin bir þekle,
Aðsam bir tül gibi koynuna...

Sen benim el deðmemiþ coðrafyam,
Keþif bekleyen sýrlý ülkem,
Yurdum!
Ýklimim!

Yükseklerde yaylaðým,
Enginlerde kýþlaðým.
Sakýn kendini hoyratlardan,
Gezmesin yâd eller o bakir koylarýnda.
Bekle beni Meðri!
Yurdunu kaybetmiþ biri,
Geliyor, sende tutunmaya...

Özlem SABA
www.ozlemsaba.com

Özlem SABA’nýn Þiir Kitaplarý;
Münferit Aþklar,
Aþk Kadýndan Öðrenilir,
Beklenen Sevgiliye,
Hoþ Geldin Sevgilim,
Beni Güzel Uðurla,
Gül Bahçem,
Aþkýmdan Vurdular,
Gül Kurusu Ölümler

Sosyal Medyada Paylaşın: