ÖLÜ AŞKLAR VE ATLAR

Akþam üstüydü.
Gün gitmiþ, hava kararmýþtý.
Tuhaftý…

Bu mayýs akþamýnda fýrtýna ne geziyordu?
Bu telefon neden bu kadar acýklý çalýyordu!

Dokundum parmak uçlarýmla tuþlarýna
Ucunda o vardý.
Kurþun kadar aðýr bir aþk,
Ýnkâr dolu bir küfre nasýl dönüþmüþtü.

Ortada aþkýmýzýn cesedi,
Benim dýþýmda kimse de ona sahip çýkmýyordu.

Yaðmur yaðýyordu.
Bir baraka bulmuþ, oturmuþtum.
Nedendir bilinmez,
Yanýma bir de meczup oturmuþtu.
Avukat diyordu.
Boþanma diyordu.

Þemsiyeli çarþý,
Kuyumcu,
Miras,
Býraktým gitti,
Onu arýyorum,
Ankara diyordu...

Neler oluyordu?
Anlayamýyordum.
Kaným çekiliyordu.
Sýrasýyla anlatýyorduk derdimizi telefonda.
Fakat kimse kimseyi duymuyordu.

Sen de caným diyordun.
Boþ ver diyordun.
Önemsemedim diyordun.
Vakit yok diyordun
Rapor diyordun.
Ýsteseydim yazardým diyordun
Nispet yapýyordun.

Güneþ gözden kayboluyor
Gözlerim kararýyordu...

Kulaklarým uðulduyordu
Aklým yitiyordu.
Yan bahçede çelimsiz,
Sesi cüssesinden büyük bir köpek havlýyordu.
Bir tay þahlanýyordu göðe.
Yere gem’leri düþüyordu
Bir meþin sesi geliyordu köpeðin boynundan.
Uzun uzun bakýþýyorduk.
Hadi diyordu!
Bir
Ýki
Üç.

Beþ...

Ýçindeki atý sal diyordu.
O susuyordu.
Nasýlsýn diyordum,
Cevap vermiyordu.

Bende saldým gitti
Cesedi de sanýrým köpek yedi...

Özlem SABA
www.ozlemsaba.com

Özlem SABA’nýn Þiir Kitaplarý;
Münferit Aþklar,
Aþk Kadýndan Öðrenilir,
Beklenen Sevgiliye,
Hoþ Geldin Sevgilim,
Beni Güzel Uðurla,
Gül Bahçem,
Aþkýmdan Vurdular,
Gül Kurusu Ölümler

Sosyal Medyada Paylaşın: