Bu sýð basitlik beni nasýl da öldürüyor lanet çaðýmýzýn derin ve kýzamýk kadar bulaþýcý kuytularýnda sanki her yer cahil bir köy yeri, içimin ýsýsýný yükselten tek þey güneþin dünya ile olan açýsý gerisi buzul çaðý, en küçük insanlýk bile buz olmuþ ýþýðýn insafýný bekliyor, yarýn diye bir þey yok sadece bu sýð basitlik var iki ile ikinin toplamýnýn sadece dört ettiði güneþin doðudan doðduðu ateþin bir tek yaktýðý suyun boðduðu gecenin donduðu ve durduðu dünyanýn...
Ýlker ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
barbor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.