Hayat Bir Bilmece

Sormuþlar derviþe:
"Hayat nedir, bize söyle?"
O durmuþ, bakmýþ ufka doðru,
Sözleriyle sýrlarý örmüþ dantel dantel...

Demiþ ki:
"Ey yolcu, bil ki, hayat bir bilmecedir,
Atýlan her adýmý, her hece,
Bir sýr saklar, bir düðüm çözer,
Çözene gündüz, çözemeyene gecedir..."

Ýlk adým attýðýnda,
Gözlerin dünyadakileri okur masumca,
Bilmecenin baþýnda, hecelerle tanýþýr,
Sorular kulaklarýnda kulaðýnda fýsýldar:
"Nedir bu dünya, neden buradayým?"

Yürüdükçe yokuþlar baþlar,
Her basamakta baþka bir hece,
Her adýmda bir sýr bekler köþede,
Çözmek istersin ama bazen,
Karanlýk basar, çözemezsin gecede...

Gençlikte hýzlanýr adýmlar,
Rüzgarla koþar, baþý dik yürür,
Heceler daha aðýr gelir bazen,
Her biri bir aðýrlýk, bir yük,
Omzunda taþýr da anlamaz,
Her þeyin bir bedeli varmýþ, görmez...

Bilirsin, hayatýn yolladýðý bu bilmecede,
Heceler bazen kolayca çözülür,
Bazen bir labirent olur yolun,
Ýncecik ipler düðümlere,
Her düðüm bir sýr, her sýr bir ders olur...

Zamanla öðrenir insan,
Her adýmý bir iz býrakýr toprakta,
Gözle görülür ama ruhla dokunulur,
Geçmiþin heceleri fýsýldar geriden,
“Hatýrla” der, “unutma nereden geldin,
Hangi bilmeceyle yüzleþtin...”

Gündüz çözenlere ýþýk olur yollarý,
Ama gecede kalan, o bir derinlik,
Kendi içini görür, kendiyle tanýþýr,
Her karanlýk, bir ýþýk doðurur aslýnda,
Her gecede bir yýldýz parlar,
Anlamak isteyen için oradadýr cevap...

Gün gelir, yaþlanýr beden,
Ama bilmece gerçekleþmemiþtir tamamlanmamýþtýr,
Daha çözülmemiþ heceler vardýr,
Daha sorulmamýþ sorular saklýdýr kalpte,
Bir ömrün yükü, birikmiþ kelimeler,
Dilin bitiþ noktasýnda bekler...

Derviþ þöyle diyor:
Hayat onun iyileþmesi bir hece,
Her kelime, her cümle bir bilmecedir,
An kara gündüz olur o an,
Ama anlamayana karanlýk, zifiri bir gece...

Sonunda bilir insan,
Adýmý bir hece deðil,
Adýmý bir yolculukmuþ,
Her hece bir gerçekmiþ,
Ve her gecenin sonunda,
Kendiyle yüzleþirmiþ...

Yolcu, her adýmda daha çok anlam bulur,
Ve her anlam bir bilmecedir çözülmek için,
Geceden gündüze, hep ayný arayýþlar,
Kendi gerçeðine varýr sonunda insan,
Anlar ki, hayat aslýnda kendi içinde bir bilmece,
Ve her cevap sadece bir adýmmýþ,
Kendi gerçeðine giden yolda...

Erol Kekeç/23.06.2024/Sancaktepe/ÝST


Sosyal Medyada Paylaşın: