bir fincan dolusu sevilmek için,
beni penceremle sýnamýþ hayat.
hatrýmýn hiç geçmediði bu binada,
say ki; tanýmadýðýn bir komþunum,
her daim külüne muhtaç..
dünyada varým, dünyanda yokum,
güneþ kadar uzak, gölge kadar yakýn.
yüzümün hiç gözükmediði bu yerde,
say ki; ayak izinim, giderken býraktýðýn..
memleket hasreti gibi yokluðun,
koca bir boþluk..
her sabah umuduna tutunuyor,
her gece efkarýna düþüyorum..
gelmesen de gitmesen de,
say ki; o uzaktaki köyüm, yolunu bekleyen..