Mumdan Gemi

“Ucu bucaðý olmayan
denizimin mavisiydin..
Ben ise;
denizinden uzak,
mumdan bir geminin
kanatlarýndan süzülen
nazenin kýzýlý..
…
..
.
Alabildiðine derin ve engin okyanusta;
hoyratça esen fýrtýnaya inat,
mumdan bir gemiyle
açýlmýþtým sýð sularýna..
Baðrýma bastýðým urganmýþ bilemedim..
…
..
.

“Eriyorum..
mum misali”..
…
..
.

Sol yanýmda inceden bir sýzý nüksediyor
diken diken saplanýyor
nefesimi kesercesine..
Çýkarmaya çalýþtýkça kan kaybediyor
senli yara sancýlarým..
Açtýðýn yaralar kapanmýyor.
Düþünceler denizinde kulaç attýkça,
sürgüne uðruyor sevdaya esir kalpler..
Kýrýlýyor kalp kemiklerim tuz buz olurcasýna..
…
..
.

“Yarama merhem olsan dahi
sürmem seni tenime..
Bir Elif Miktarý su olsan,
içmem bir yudum senden”..
…
..
.

Ay’ýn þavký bile uðramaz oldu gece yarýlarýma..
Zifiri gecenin deminde bir parça
hüzün buðusu býrakýyorum
gönül limanýna..
Zemheri vurgunu aþkýn ölümü
düþtükçe avuçlarýma,
Unutulmaya yüz tutmuþ
ve kurutulmuþ sevda tomurcuklarýný
ipek mendile sarýp,
denizin sýð sularýna býrakýyorum..
Buðulanmýþ gözlerim
bakakalýyor ardýndan…
…
..
.
Mumdan gemiyle açýldýðým
sýð sularýndan dönüyorum
yürek mahzenime..
…
..
.

Þimdi sessizliðin sesine uzanýp,
UyAnmamak üzere
uyumak istiyorum..
…
..
.


Elif USTA
@1elif.miktari.siir___




Sosyal Medyada Paylaşın: