Bir parça sen

Çay acý, sokakta cenaze merasimi.
Gözlerimle cenaze merasimini takip ediyorum;
eskimiþ, kirli örtü.
Her köþede hüzün var,
kalabalýðýn arasýnda kaybolmuþ hayaller.

Dilime acý gelen çay,
aklýmda yine sadece sen.
Hatýralarda yankýlanan kahkahalarýn,
þimdi yerini derin bir sessizliðe býrakmýþ.

Sigara yakýp, yine sana dair dalýyorum.
Dumanlar arasýnda süzülen anýlar,
sokaklarýn köþesine düþüyor,
adýný fýsýldayan rüzgarla.

Ne gözüm görüyor, ne dilim dönüyor.
Her þey bulanýk, her þey solgun;
bir cenaze merasimi gibi,
yalnýzlýðýn en derin hali.

Gözlerimdeki bu hüzün,
sokaklarýn soðuk sessizliðinde yankýlanýyor.
Kimi fýsýldýyor, kimi kaybolmuþ anýlara;
hayatýn acý yüzüyle bir kez daha yüzleþiyorum.

Ýnsanlar geçiyor, yüzleri tanýdýk ama uzak;
birbirlerine sarýlýrken, ben yine yalnýzým.
Sokaklarýn kenarýnda,
her köþe baþýnda bir hatýra,
her adýmýmda kaybolmuþ bir parça sen.

Sosyal Medyada Paylaşın: