Ýçime bir andan hüznün çöktü Ne oldu, adýný mý unutmuþum Bu hüzün yine boynumu büktü Hafýzamda mýh gibi tutmuþum
Unutmamam bana bakýþýný Kalbinden kalbime akýþýný Yaz güneþi gibi yakýþýný Meðer çýra gibi tutuþmuþum
Bir çok þeyi unutturur zaman Zamanýn deðirmeni pek yaman Umutsuzca diledim el aman Boþ yere neler neler ummuþum
Umut çýkmazmýþ, çýkmayan candan Ne candan geçerim, ne canandan Yapabilirsen sil hafýzandan Gerçeklere gözümü yummuþum
Göksel’im seven kalp boþa yanmaz Kara kaþa, elâ göze kanmaz Küserse adýný bile anmaz Yeþeren son dalý kurutmuþum Meðer kendimi de unutmuþum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fezai Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.