Hiçbir sabah babamýn sesiyle uyandýrýlmadým Hiçbir bayram elini öpüp harçlýk aldýðým. Nazlandýðým, çocukken birine kýzdýðýmda "Seni babama söylersem görürsün " Dediðim olmadý hiç. Nasýlsa arkamda babam var deyip Yan gelip yatamadým Zorluklarla tek baþýma savaþtým.
Mesala...
Mesela hiç "baba" diye seslenemedim. Tutup elinden çarþý pazar dolaþamadým. Hep eksiktim O’nun yokluðunun acýsýný iliklerime kadar her an hissediyor Belli etmemek için yüzüme mutluluk maskesi takýyordum Ne kimseye kötüleyebildim Ne de öve öve anlatabildim. Nerede ne zaman konu "baba" Olsa susup kabuðuma çekildim.
Yemin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yeminli Şiirler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.