Aşkın Kıyısında

Gözlerinle dokundun, sanki deniz çarptý dalgasýný
Bir çiçek açtý kalbimde, kökleri derinleþti ansýzýn,
Bir yýldýz patladý içimde, hiç dinmeyen bir yýldýrým,
Her adýmýmda seni düþündüm, her düþüncede seni hissettim.

Ellerinle çizdin yollarýmý, her dokunuþta
Bir iz, bir gölge, adým adým kayboldum her birinde,
Kayýp gitmesin diye seninle dolu bu anlar,
Sonsuza dek kazýdým adýný ruhumun derinlerine.

Bir akþam rüzgarý gibi, seninle geçen her an,
Hüzün ve neþenin birleþimi, içimde bir dans.
Gözlerinde kaybolduðumda zaman bir noktada durur,
Ve o an, dünya yok olur, sadece sen, ben ve sonsuzluk kalýr.

Birlikteyken dünya gülümser, ama ayrýlýkla acý verir,
Dalgalar arasýnda sýkýþmýþ kalýr ruhum, seni beklerken.
Bir umut, bir sevda bekler, ama seninle her þey gerçek;
Beni bulduðunda, evren de bulur kendini yeniden.

Dudaklarýnda kaybolmak, zamansýz bir düþ gibi,
Geceleri yýldýz yýldýz parlýyor her bir sözün,
Sana bakarken içim ürperir, zamaný yitiririm,
Seninle var oldum yeniden, içimdeki boþluk sana karýþtý.

Bu aþk, durgun bir deniz deðil; coþkulu bir kasýrga,
Beni sende var eden, seni bende var eden aþk.
Kýyýsýna vurduðum her dalgada sen varsýn,
Ve her anýnda seni aradým, beni bulduðunda, zaman durdu.
Sosyal Medyada Paylaşın: